Film

Przestrzeń

Rok produkcji: 1976
Dane techniczne filmu: kolor, 8 mm, 6:35 min
Realizacja: Jan Dzida

To kompletny film z planszą tytułową i końcową, z oryginalną muzyką, a jednak nie wiedzieliśmy o jego istnieniu. To dokument o doświadczeniu wolności i podziwie dla wyjątkowości wobec tych, którzy tę wolność mają. Mimo, że ta wolność jest na chwilę. Ma smak radości i piękne, żywe kolory . Wspinaczka, rozkładanie skrzydeł, krótki bieg i skok w przestrzeń po spokój, szczęście, wolność.

Szkubaczka

Rok produkcji: 1970
Gatunek: dokument
Dane techniczne filmu: czarno-biały, 8 mm, 4:41 min.
Zespół realizatorski: Józef Orawiec, Franciszek Dzida, Jan Dzida, Stanisław Malinowski

Zimą 1970 roku filmowcy z AKF „Klaps” pracowali nad kilkoma filmami, jednym z nich był dokument o tradycyjnym kobiecym zajęciu na zimowe miesiące. Gęsie pióra należało zgromadzić a następnie oddzielić twardą stosinę czy dudkę, pozostały puch był używany do robienia poduszek i pierzyn. Szkubanie pierza zgromadziło sąsiadki, koleżanki, krewne, pracują i śpiewają, żartują, rozmawiają. Starsze pokazują młodym jak się wykonuje ważną pracę i objaśniają im świat. Na piecu gotuje się posiłek, z obrazów na ścianach spoglądają święci, a gospodarz sam oporządza zwierzęta –świniaki, krowę z cielęciem i konia, po obejściu plącze się piesek. To piękny obraz nieistniejącego dziś zajęcia i tradycji, którą dziś praktykuje się w innych okolicznościach i coraz rzadziej. Zachowana oryginalna plansza początkowa z tytułem i określeniem realizatorów

To obraz utrwalający element lokalnej tradycji czyli Odpust Matki Boskiej Gołyskiej w chybskim kościele. Uroczystość ma charakter religijny, podczas której odbywa się procesja wokół kościoła. W tym dniu w pobliżu świątyni, wzdłuż ulicy ustawiają się stragany z zabawkami, słodyczami czy ozdobami, sprzedawane są także kapiszony, balony i piernikowe serca. Dokument dobrze oddaje atmosferę i charakter święta, na które składają się uczestnictwo w obrzędzie, żarliwa i tłumna religijność, ale także spotkanie ze znajomymi, spacer między straganami, ekscytujący moment zakupu upragnionej zabawki, kuszenie przez sprzedawców, zalotne zachowania młodzieży, psoty dzieciaków. Filmowcy ujęli portret społeczności wiejskiej gminy gdzieś w Polsce.
Nieco później (odnośnie tradycyjnie obfitych filmowo miesięcy letnich – A.Z.) powstaje obrazek z dorocznego odpustu, ciekawie fotografowany przez Jana Dzidę. (z dokumentu „Powstanie i działalność Amatorskiego Klubu Filmowego „Klaps” w Chybiu. 1969 – 1973”)

Pochód pierwszomajowy

Rok produkcji: 1970

Dane techniczne filmu: czarno-biały, 8 mm, 4:35 min.

Ekipa: członkowie AKF Klaps

AKF Klaps prawdopodobnie był zobowiązany rejestrować obchody świąt państwowych, jednym z ważniejszych były obchody święta pracy i proletariatu przypadającego na 1 Maja. Istotnym elementem obchodów 1 Maja był pochód, w którym udział był obowiązkowy. Film pokazuje przemarsz pochodu ulicami Chybia, wyruszano sprzed cukrowni. Maszerują pracownicy GS, uczniowie, strażacy w mundurach, orkiestry w mundurach (wojskowa i strażacka) i wiele innych delegacji zakładów pracy i instytucji, na trasie przemarszu zebrani są widzowie. Z trybuny honorowej ulokowanej wyjątkowo przed budynkiem dworca kolejowego przemawiają przedstawiciele władz, nad nimi napis „Proletariusze wszystkich krajów łączcie się”, maszerujący niosą inne jeszcze transparenty (np. Niech się święci 1 Maja), portrety Lenina i ozdoby w biało-czerwonych barwach. Autorzy szukają ciekawych sytuacji, drobnych scenek rodzajowych, portretują mieszkańców. Dziś to ciekawe świadectwo minionych czasów.

Międzynarodowy Dzień Kobiet

Rok produkcji: 1970

Dane techniczne filmu: czarno-biały, 8 mm, 3:12 min.

Ekipa: członkowie AKF Klaps

Filmowa relacja z corocznej imprezy, charakterystycznej dla kalendarza świąt PRL. Impreza odbywa się w sali widowiskowej przyzakładowego domu kultury, sala jest udekorowana kwiatami, nad sceną wisi ozdobny napis. Obchody odbywają się według schematu, na który składają się przemówienia, wręczenie dyplomów i goździka, występ artystyczny i poczęstunek z toastami. Autorzy poprzez montaż i portrety uczestniczek próbowali nadać filmowi znośną dla widza formę.