1980-1989

AKF „Klaps” w Danii – kolor

Rok produkcji: 1985
Gatunek: Dokument

Dane techniczne filmu: kolor, 16 mm, 14:26min.
Ekipa: członkowie AKF Klaps

W 1985 roku ośmioosobowa ekipa AKF „Klaps” wyjeżdża do Danii. Na zaproszenie filmowców przebywają w Kopenhadze, Lyngby, Aarhus. Zwiedzają Danię, poznają zasady działania tamtejszych klubów filmowych, ich sprzęt. Prezentują swoje filmy na specjalnych pokazach i realizują kolejne utwory.
(z „35 lat Amatorskiego Klubu Filmowego „Klaps”)

AKF „Klaps” w Jadwisinie

Rok produkcji: 1981
Gatunek: Dokument

Dane techniczne filmu: czarno-biał, 16 mm, 7:59min.
Ekipa: członkowie AKF Klaps

Archiwalny zapis z wyjazdu na plener fotograficzno-filmowy w Jadwisinie. Wyjazdy plenerowe stały się już tradycją klubową – raz w roku ekipa filmowa oraz fotograficzna odbywa warsztaty wyjazdowe, gdzie uczą się obsługi sprzętu, realizują własne projekty artystyczne, ale przede wszystkim – dobrze się bawią.

AKF „Klaps” w Danii

Rok produkcji: 1985
Gatunek: Dokument

Dane techniczne filmu: czrno-biały/ kolor, 16 mm, 5:24min.
Ekipa: członkowie AKF Klaps

W 1985 roku ośmioosobowa ekipa AKF „Klaps” wyjeżdża do Danii. Na zaproszenie filmowców przebywają w Kopenhadze, Lyngby, Aarhus. Zwiedzają Danię, poznają zasady działania tamtejszych klubów filmowych, ich sprzęt. Prezentują swoje filmy na specjalnych pokazach i realizują kolejne utwory.
(z „35 lat Amatorskiego Klubu Filmowego „Klaps”)

Lot

Rok produkcji: lata 80.

realizacja: AKF Klaps
Gatunek: dokument

Dane techniczne: czarno-bialy, 16mm, 3:21 min

Artystyczna realizacja, podobna do innego filmu AKF-u „Klaps” – „Przestrzeni” autorstwa Jana Dzidy. To dokument o doświadczeniu wolności i podziwie dla wyjątkowości wobec tych, którzy tę wolność mają.

Spotkanie klubowe

Rok produkcji: lata 80.
Gatunek: dokument
Dane techniczne filmu: Czarno-biały, 16 mm, 3:50 min.
Ekipa: AKF „Klaps”

Opis filmu:
Zmontowane fragmenty zapisów z kliku spotkań w klubie. Z jakiejś imprezy towarzyskiej, ze spotkania z filmem, z kilku dyskusji. W różnych składach, przy herbacie, przy suto zastawionym stole, z obowiązkowym papierosem. Klapsowicze tradycyjnie robili kilka zdjęć albo kręcili kilka ujęć, ot, żeby zatrzymać chwilę. Robią tak do dziś.

Warsztaty filmowe – Chybie

Rok produkcji: 1984
Gatunek: dokument
Dane techniczne filmu: Czarno-biały, 16 mm, 12:40 min.
Ekipa: AKF „Klaps”

„Z inicjatywy Franciszka Dzidy w dniach od 04.06 do 10.06.84 r. zaistnieją w Chybiu Pierwsze Ogólnopolskie Warsztaty Filmowe ’84, których głównym celem jest podniesienie poziomu artystycznego i technicznego nieprofesjonalnej twórczości. Zasadniczy trzon stanowią realizacje filmowe na terenie Chybia i obozu w Oświęcimiu. (…) Opiekę artystyczną nad realizowanymi filmami sprawują: Stanisław Niedbalski (wielki przyjaciel i fan nieprofesjonalnego ruchu filmowego), Piotr Łazarkiewicz – reżyser filmowy i Bogdan Zagroba – krytyk filmowy” czytamy w wydawnictwie jubileuszowym AKF „Klaps” zaś oglądamy ćwiczenia warsztatowe, poszukiwania, próby. Między innymi rejestrację zdjęć filmowych z jakiegoś pojazdu (może motoru), który przemieszczał się od cukrowni, śledząc rowerzystów, potem ulicą Bielską, Dworcową; obserwacje natury, próby z perspektywą, zdjęcia we wnętrzu z męskim bohaterem i plenerowe z udziałem dziewczyny i psa, jest tez obserwacja otoczenia np. pracującego robotnika, ludzi wychodzących z pracy, naprawy motocykla czy ekipy filmowej. Autorzy próbowali podążyć za wybranym tematem. Wydaje się, że poszukiwania obejmowały dość szeroki obszar tematyczny jakim są ludzie i ich codzienność. Sporo miejsca poświęcono ciekawemu filmowemu bohaterowi czyli dzieciom. Doskonale widać też pracę nad językiem filmowym. Obok uwiecznienia postępu warsztatowych umiejętności, utrwalono również Chybie z roku 1984.

Festiwal Fabuła 1981
Rok produkcji: 1981
Gatunek: dokument
Dane techniczne filmu: Czarno-biały, 16 mm, 5:30 min.
Ekipa: AKF „Klaps”

Opis:
„Fabuła” – festiwal filmowy w Chybiu odbywał się od 1975 roku, była to ważna impreza o zasięgu ogólnopolskim. Film ma charakter czysto kronikarski, pokazuje urywek wydarzenia: odczytywanie werdyktu, wręczanie pucharów, dyplomów, przemówienia, rozmowy w bufecie. Wydaje się, że w tej edycji ważnymi postaciami byli Franciszek Dzida i Danuta Ryszka, widownia była zapełniona po brzegi. Brak oryginalnej czołówki i napisów końcowych, datowanie jest pewne, ponieważ w kadrze ujęto tablicę informującą o edycji imprezy, która wisiała obok ekranu. W owym festiwalu wzięło udział 35 filmów z 23 AKFów, a jury konkursowe tworzyli: Barbara Mruklik, Antoni Halor, Krzysztof Nowak, Bogdan Zagroba, Jan Petryszyn.

Chybie cukrownia migawki

Rok produkcji: lata 80.
Dane techniczne: czarno-biały, 16 mm, 6 min.
Ekipa:
Realizacja: AKF „Klaps”

Ten materiał to rzeczywiście migawki, krótki ujęcia, które powstawały podczas spotkań w klubie albo przy okazji działań. Wprawki, próbki, ćwiczenia były realizowane blisko, tuż obok klubu, w samym budynku albo w pobliskiej cukrowni. Może to takie notatki, przebłyski pomysłów, na pewno to obrazki z przeszłości, na których są ludzie i miejsca sprzed lat.

Kampania buraczana w cukrowni w Chybiu

Rok produkcji: 1985
Dane techniczne: czarno-biały, 16 mm, 12 min.Ekipa:
Realizacja: Franciszek Dzida

Kampania buraczana to okres w pracy cukrowni, kiedy z buraków produkuje się cukier. Wszystko zaczyna się jesienią od zwiezienia buraków. Produkcja cukru od płukania i mycia buraków po efekt końcowy czyli cukier kryształ, cukier w kostkach czy cukier puder to skomplikowany i wieloetapowy proces. Najważniejsze elementy tego procesu to: dyfuzja, defekacja, saturacja, filtracja, odparowanie na wyparce, gotowanie w warnikach, odwirowywanie kryształków cukru na wirówkach, wypuszczenie melasy (swego rodzaju produktu ubocznego), suszenie cukru, pakowanie cukru lub formowanie kostki czy mielenie na pudrowniku. Cukier był właściwym produktem, ale w zakładzie powstawały też rozmaite inne asortymenty np. syropy czy ekskluzywna kostka brydż. Kolejne kampanie wyznaczały swoisty rytm życia nie tylko fabryki, ale i naszej gminy. Twórca skupia się na ruchu i rytmie pracy rozmaitych maszyn, pasów, mieszalników, taśm, tłoków, a także ludziach jakby wtopionych w ten ruch i rytm. To nie jest opis produkcji cukru i przewodnik po zakładzie, ale poemat industrialny o fabryce czyli wielkim skomplikowanym tworze, który składa się z maszyn, ludzi i pracy.