Kampania cukrownicza 1979/1980
Kampania buraczana to okres w pracy cukrowni, kiedy z buraków produkuje się cukier. Wszystko zaczyna się jesienią od zwiezienia buraków, na przełomie lat 70. i 80. buraki przyjeżdżały do cukrowni na furmankach, traktorach i koleją. Rozpalenie pieca wapiennego można uznać za symboliczny start całego procesu produkcyjnego. Produkcja cukru od płukania i mycia buraków po efekt końcowy czyli cukier kryształ, cukier w kostkach czy cukier puder to skomplikowany i wieloetapowy proces. Najważniejsze elementy tego procesu to: dyfuzja, defekacja, saturacja, filtracja, odparowanie na wyparce, gotowanie w warnikach, odwirowywanie kryształków cukru na wirówkach, wypuszczenie melasy (swego rodzaju produktu ubocznego), suszenie cukru, pakowanie cukru lub formowanie kostki czy mielenie na pudrowniku. Cukier był właściwym produktem, ale w zakładzie powstawały też rozmaite inne asortymenty np. syropy czy ekskluzywna kostka brydż. Jeszcze w latach 60. kampania buraczana trwała nawet 5 miesięcy zaś wraz z postępem automatyzacji technologii uległa skróceniu a zatrudnienie pracowników sezonowych zmniejszeniu. W fabryce odbywała się też kampania rafinerska czyli produkcja żółtego cukru, w czasie której przerabiano cukier z innych cukrowni oraz cukier kubański z trzciny cukrowej. W tym procesie powstawał niezwykle czysty cukier przemysłowy. Kolejne kampanie wyznaczały swoisty rytm życia nie tylko fabryki, ale i naszej gminy.