SPORT PRZED II WOJNĄ ŚWIATOWĄ

Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” to najstarsza pionierska organizacja wychowania fizycznego i sportu w Polsce, członkowie organizacji przyczynili się m.in. do popularyzacji gimnastyki w społeczeństwie polskim, powstania wielu klubów sportowych i Związku Harcerstwa Polskiego. „Sokół” działał w okresie zaborów, po odzyskaniu niepodległości i w całym okresie międzywojennym XX w. Zdelegalizowany przez komunistów, po II wojnie światowej i zakazany w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Pierwsze gniazda reaktywowanego „Sokoła” zaczęły powstawać dopiero po upadku komunizmu w Polsce w 1989 roku w III Rzeczypospolitej.

Organizacja propagowała sport, gimnastykę i zdrowy styl życia. Postulowała podnoszenie sprawności fizycznej polskiej młodzieży, popularyzowała sporty letnie oraz zimowe, a także wyrabianie tężyzny fizycznej i sił moralnych. Jednym z deklarowanych celów towarzystwa – zgodnie z ideałami jego twórców – było również podtrzymywanie i rozwijanie świadomości narodowej oraz postaw obywatelskich. Symbolem ruchu był sokół w locie trzymający sztangę do ćwiczeń. Organizacja miała od początku charakter otwarty. Mogli do niej należeć wszyscy bez względu na przynależność społeczną, polityczną oraz płeć. Propagowała higienę, aktywność fizyczną oraz zachowania prozdrowotne wśród społeczeństwa polskiego. Strój sokoła przypominał mundur i składał się z rogatywki z piórem, czamary kroju wojskowego z rabatami, noszonej często na lewym ramieniu, spodni spiętych szerokim pasem z klamrą ozdobioną inicjałem, wpuszczonych w wysokie buty oraz karmazynowej koszuli ze stojącym kołnierzykiem spiętym okrągłą zapinka z wizerunkiem sokoła.

Fragmenty zaczerpnięte z Wikipedii

(https://pl.wikipedia.org/wiki/Polskie_Towarzystwo_Gimnastyczne_%E2%80%9ESok%C3%B3%C5%82%E2%80%9D)

W Chybiu w okresie międzywojennym kultura fizyczna i sport prężnie się rozwijały. Już w 1922 roku utworzono gniazdo TG „Sokół” w Chybiu, w Zarzeczu organizacja zaczęła działać na przełomie lat 20. i 30.  Początkowo chybski oddział miał swą siedzibę w gospodzie u Szpernola na Mnichu, a członkowie zarzeckiego spotykali się w gospodzie u Hnaupkowej. W Chybiu działały oddział męski i żeński, dysponowano szeregiem przyrządów, a po przeniesieniu siedziby do budynku socjalnego przy cukrowni, zyskano także plac do pokazów i ćwiczeń w okresie letnim oraz boiska do siatkówki i koszykówki. Warto też zaznaczyć, że towarzystwo miało lokalny potencjał kulturotwórczy, bo organizowało pokazy, zawody i zloty, ale także zabawy taneczne oraz pokazy teatralne. Lata międzywojenne to też początki historii Robotniczego Klubu Sportowego „Cukrownik”, drużyn piłkarskich i piłkarskiego boiska, a potem drużyny lekkoatletycznej i siatkarskiej. Pierwsza drużyna piłkarska powstała jeszcze w ramach „Sokoła”.

O historii organizacji sportowych w Chybiu warto poczytać w opracowaniu Wojciecha Kiełkowskiego.